Pasożyty skórne u zwierząt domowych

Pasożyty skórne u psów i kotów

Pchły

Pchły należą do najpopularniejszych pasożytów zewnętrznych u zwierząt. Powodują nie tylko nieprzyjemny świąd ale też często są powodem psychicznego dyskomfortu (zwłaszcza u osobników uczulonych). Ich pasożytowanie może być przyczyną groźnych powikłań i chorób takich jak:

alergiczne pchle zapalenie skóry

 tasiemczyca - pchła psia i kocia jest żywicielem pośrednim tasiemca Dipyllidum caninum . Tasiemiec ten w rzadkich przypadkach także być przyczyną zarażenia ludzi.

 powstanie krost i strupków 

 wypadanie sierści

 niedokrwistość  u zwierząt silnie zarażonych- pamiętajmy, że dorosła pchła odżywia się krwią zwierzęcia.

Pchły odgrywają też rolę przenosicieli czynników chorobotwórczych (pchła kocia może być wektorem bakterii Bartonella henselae wywołującej chorobę kociego pazura)

Nie zapominajmy również, że pchły  mogą atakować właścicieli zwierząt, a pozbycie się ich z mieszkania może stanowić nie lada wyzwanie.

Nużeńce

Nużyca to pasożytnicza choroba skóry wywołana przez nużeńce. Są to maleńkie roztocza naturalnie zasiedlające mieszki włosowe zdrowych psów, a kolonizacja ma miejsce w pierwszych dnia życia, kiedy pasożyty przechodzą z matki na potomstwo. W pewnych okolicznościach mogą nadmiernie się namnożyć i wywołać chorobę. Jest to związane z wrodzonymi predyspozycjami ułatwiającymi namnażanie się pasożytów albo ze spadkiem odporności, wynikającej z innych chorób lub przyjmowania leków. Wówczas nużeńce powodują stan zapalny mieszków włosowych, a w konsekwencji wyłysienia, zaburzenia pigmentacji i nadmierne złuszczane naskórka. Zmiany mogą być wtórnie wikłane przez bakterie lub drożdżaki, co może być przyczyną świądu. 

Nużyca ma kilka postci

nużyca miejscowa: występuje u szczeniąt. Plackowate wyłysienia lokalizują się najczęściej na pyszczku i łapkach, rzadziej na szyi lub tułowiu. W większości przypadków w miarę wzrostu szczeniaka i dojrzewania jego układu odpornościowego dochodzi do samowyleczenia, chociaż u niektórych psów choroba może się nasilić lub uogólnić

nużyca uogólniona. U młodych psów jest wynikiem uogólnienia się nużycy miejscowej. U starszych zwykle występuje jako następstwo innych chorób doprowadzających do spadku odporności (np. zaburzenia hormonalne) lub też stosowania leków obniżających odporność (np. sterydów). Zmiany mogą być zlokalizowane na całym ciele, mogą się też ze sobą zlewać i tworzyć ropne nacieki. U młodych psów po osiągnieciu dojrzałości płciowej zmiany zwykle się cofają. U starszych osobników niestety konieczna jest szybka interwencja lekarska, ponieważ im szybsza diagnoza i leczenie tym większe szanse na opanowanie choroby.

 postać palcowa. Tu zmiany umiejscawiają się w przestrzeni międzypalcowej. Ta postać ma ciężki przebieg i jest najtrudniejsza do wyleczenia. 

Jeżeli zauważysz u swojego psa niepokojące zmiany skórne udaj się z nim jak najszybciej do lekarza. To może być nużyca, ale też przyczyna może być zupełnie inna. Większość chorób skóry daje bardzo podobne objawy i dopiero dokładna diagnostyka może pomóc w postawieniu właściwego rozpoznania i leczenia.

Świerzb

Świerzb to choroba pasożytnicza psów, lisów, kotów - którą nasze zwierzaki mogą zarazić się poprzez kontakt bezpośredni z innym zarażonym zwierzęciem lub pośrednio poprzez styczność ze skażonym środowiskiem.

Chorobę wywołuje drobny, niewidoczny gołym okiem pajęczak - a głównym jej objawem jest intensywny, długotrwały świąd od którego właśnie pochodzi nazwa tego schorzenia. Bardzo częstym nosicielem świerzbowca skórnego są bezdomne psy i lisy. U tych ostatnich jest on częstą przyczyną śmiertelności. 

Dominującym objawem  świerzbu jest silny świąd ale  też zmiany skórne, które pojawiają się na pyszczku, uszach i kończynach zwierzaka. Przy silnym zarażeniu zmiany możemy zaobserwować również na brzuchu i klatce piersiowej zwierzęcia. Poza świądem, może pojawić się rumień, strupki, a także łysienie. W związku ze świądem zwierzę może odczuwać ból i pieczenie, gdyż intensywne drapanie podrażnia skórę i może prowadzić do jej mechanicznych uszkodzeń. W przypadku zaś świerzbu usznego może dojść do zapalenia zewnętrznego przewodu słuchowego. W tym przypadku w uchu możemy zaobserwować charakterystyczną ciemnobrązową wydzielinę. Jeśli zauważycie niepokojące objawy - nadmierne , intensywne drapanie, zmiany skórne, nieprawidłową i nadmierną ilość wydzieliny w zewnętrznym przewodzie słuchowym - należy szybko działać i udać się do lekarza weterynarii, który wdroży odpowiednią terapię.

Pamiętajmy, że świerzb skórny jest zoonozą – czyli może przenieść się na człowieka.

Cheyletelloza

Inną  pasożytniczą chorobą skóry wywoływaną przez roztocza jest cheyletelloza. Te osiągające nawet pół mm wielkości – czasami więc widoczne gołym okiem - stworzenia żyją w naskórku psów, kotów, królików i świnek morskich (kawia domowa) i drążąc w nim korytarze wywołują stan zapalny i nadmierne tworzenie łusek  łupieżu.

Świąd powodujący częste samouszkodzenia i wtórne infekcje oraz sypiący się nadmierny łupież. Są to najważniejsze objawy cheyletellozy.  Choroba z angielska zwana jest wędrującym łupieżem – walking dandruff - gdyż czasami  widać jak łuski łupieżu podnoszone są przez poruszające się roztocza. 

Cheyletelloza jest zaraźliwa dla zwierząt jak i ludzi dając zbliżone objawy. Każde niepokojące zmiany skórne wymagają więc kontaktu z lekarzem weterynarii - on postawi  rozpoznanie co do schorzenia i wdroży odpowiednie leczenie.   

Zobacz powiązane artykuły:

JAK PRAWIDŁOWO STOSOWAĆ KROPLE TYPU SPOT-ON?(link is external)

PASOŻYTY SKÓRNE U ZWIERZĄT DOMOWYCH(link is external)(link is external)

OBJAWY BABESZJOZY(link is external)

JAK CZĘSTO NALEŻY ODROBACZAĆ KOTA(link is external)?(link is external)

TABLETKI NA ROBAKI DLA PSA