Jak pomóc psu, który reaguje lękiem w sytuacjach stresowych?
Rozgość się u nas
Białaczka kotów – dlaczego warto wiedzieć więcej?
Koty chodzą własnymi ścieżkami i nikt nie ma co do tego wątpliwości. Niestety podążając nieodkrytą drogą, nie zdołają uchronić się od czyhających na nie chorób. Z większością schorzeń jesteśmy w stanie sobie poradzić. Wiemy jak je leczyć, jakie terapie stosować. Lecz istnieją te, z którymi lepiej nie stawać do walki, gdyż jest ona z góry przegrana. Między innymi mowa o wirusie białaczki kotów feline leukemia virus (FeLV), który jest szczególnie groźny na dalszych mruczących przyjaciół.
Czym jest wirus kociej białaczki?
Wirus kociej białaczki należy do rodziny retrowirusów i powoduje znaczne osłabienie odporności. Spotykany jest na całym świecie. Częstość występowania zakażenia w Europie jest niska 1-2%, ale lokalnie może przekraczać nawet 20%.
Jakie choroby wywołuje wirus kociej białaczki?
Pytanie może wydawać się z lekka retoryczne, gdyż jest w nim zawarta odpowiedź. Jednak nie jest to odpowiedź wyczerpująca. Wirus kociej białaczki powoduje bardzo silne osłabienie odporności. Oddziałuje na komórki układu odpornościowego i narządy krwiotwórcze. Wtargnięcie wirusa do komórek powoduje ich śmierć lub mutacje materiału genetycznego. Takie zmiany w komórkach mogą prowadzić do procesów nowotworowych. Najczęstszym nowotworem związanym z FeLV jest nowotwór komórek limfoidalnych, znany jako chłoniak lub mięsak limfatyczny. Choć rozwój nowotworu jest możliwy, nie jest to najczarniejszy scenariusz. Koty zarażone wirusem FeLV mają silnie osłabiony układ odpornościowy, co skutkuje dużo łatwiejszym zachorowaniem. Zainfekowany kot jest mniej odporny na zakażenia, które normalnie nie stanowiłyby problemu. Koty zakażone wirusem FeLV mogą wykazywać wiele objawów klinicznych, a ich stan zdrowia będzie się stopniowo pogarszał.
Jak dochodzi do zakażenia?
Transmisja wirusa FeLV następuje poprzez kontakt kota zdrowego z wydzielinami kota zainfekowanego: ze śliną, odchodami, wydzielinami z nosa oraz z mlekiem. Koty zarażają się poprzez korzystanie ze wspólnej kuwety, pijąc z jednego poidła, czy wzajemnie się liżąc. Wirus łatwo umiera poza środowiskiem żywiciela, jest podatny na środki do dezynfekcji, ale przeżywa w wilgotnych odchodach o temperaturze pokojowej i schłodzonej krwi, przeznaczonej do transfuzji. Dlatego zawsze koty będący dawcami krwi muszą zostać uprzednio poddani testom w kierunku FeLV.
Zakażenie zaczyna się w części ustnej gardła i przechodzi do szpiku kostnego, powodując wiremię. W komórkach kota wirus RNA ulega odwrotnej transkrypcji do DNA, dzięki czemu ma możliwość wywołania zmian w materiale genetycznym.
Jakie objawy są widoczne u zakażonych kotów?
Najczęściej spotykanymi objawami u kotów w fazie wiremii są:
- anemia – niedokrwistość spowodowana uszkodzeniem szpiku oraz komórek krwi.
- osłabienie odporności – Wirus atakuje komórki układu odpornościowego, co daje wysoką możliwość wydarcia się innego zakażenia.
- chłoniak – zaatakowane przez wirusa komórki limfoidalne mogą ulec mutacjom doprowadzając do tworzenia się nowotworów węzłów chłonnych. Najczętszymi formami chłoniaka spotykanymi przy zakażeniach FeLV jest chłoniak śródpiersia, obwodowy oraz rdzeniowy.
Rzadziej spotykane są:
- inne nowotwory
- problemy z płodnością u kocic – poronienia, śmierć płodów, upadki po porodzie.
- neuropatie obwodowe – nieprawidłowa wokalizacja, przeczulica, niedowłady, porażenia.
U większości kotów zarażonych stopniowo będą występowały objawy kliniczne typowe dla zakażenia (osłabienie, gorączka, utrata apetytu, wydzieliny z nosa). Jednakże objawy nie muszą wystąpić u wszystkich kotów, i tak niektóre z nich mogą pozostać zdrowe przy odpowiedniej opiece i prowadzeniu życia kota niewychodzącego.
Jakie mamy sposoby diagnozowania choroby?
O zakażeniu i aktywnej wiremii świadczy pozytywny wynik testu antygenowego FeLV p27 oraz pozytywny wynik testu PCR wykrywający DNA integrowane z prowirusem oraz test PCR wykrywający wirusowe RNA zawarte w ślinie lub we krwi kota.
Sposoby radzenia sobie z chorobą.
Opieka sprowadza się do terapii wspomagającej, odpowiedniego odżywiania i nawadniania pacjenta oraz suplementacji wzmacniającej odporności. Ważne jest zwalczanie wtórnych infekcji bakteryjnych. Wszelkie leki wpływające na obniżenie odporności i pogorszenie funkcjonowania szpiku kostnego powinny być unikane.
Jak zapobiegać zakażeniu?
Jedyną metodą prewencji zakażenia jest szczepienie przeciw wirusowi FeLV. Każdy kot o nieznanym statusie choroby powinien uprzednio zostać poddany testowi. Dopiero w sytuacji negatywnego testu można przeprowadzić szczepienie. Szczepienie przeciw FeLV nie jest szczepieniem obowiązkowym, jednakże koty wychodzące i koty szczególnie narażone na kontakt z wirusem powinny zostać zaszczepione, aby uchronić je przed ciężkimi powikłaniami. Kocięta pierwszą dawkę powinny przyjąć w 9 tygodniu życia, ponownie drugą dawkę w 12 tygodniu życia i później podawane powinny być dawki przypominające w odstępstwie roku czasu.
Bibliografia
http://www.abcdcatsvets.org/wp-content/uploads/2020/02/FS_FeLV_2018a-2.pdf
https://vcahospitals.com/know-your-pet/feline-leukemia-virus-disease-complex
https://magwet.pl/31961,bialaczka-kotow-co-powinnismy-wiedziec-o-jej-rozpoznawaniu?page=2
Zobacz powiązane artykuły:
JAK WZMOCNIĆ ODPORNOŚC KOTA PODCZAS CHOROBY?
CZYM JEST STŁUSZCZENIE WĄROBY U KOTA?
wt., 10/05/2021 - 14:31
Porady
-
Jak spędzać czas z pupilem jesienią i zadbać o jego zdrowie? Oto odpowiedzi!
Wywiad z Alicją Andrukajtis zawodniczką dogfrisbee i dog dancing oraz trenerem psich sportów. Finalistką 15 edycji programu Mam Talent.
Dlaczego ważne jest aby mieć własną miskę podczas spaceru z psem?
Dowiedz się na czym polega bikejoring i jak zacząć uprawiać ten sport ze swoim psem.
Czym skorupka za młodu nasiąknie.. Jak to przysłowie ma się do suplementacji stawów u psów? Przeczytajcie!
Produkty
Pomaga zredukować nawroty tworzenia się kamieni struwitowych dzięki zawartości DL-metioniny, pomagającej w zakwaszeniu moczu.
Zalecany w okresie rekonwalescencji jako uzupełnienie niedoborów witamin i soli mineralnych.
Ekstrakt z korzenia rzewienia lekarskiego zawarty w preparacie ma zastosowanie we wspomaganiu funkcji nerek.
