Co zrobić jeśli pies boi się dźwięku petard, i wybuchu fajerwerków? Oto kompletny wideo poradnik nagrany specjalnie dla Was przez naszego eksperta!
Rozgość się u nas
Kaszel kenelowy - zgrany zespół psich problemów
Jako opiekunowie zwierząt, martwimy się, dostrzegając, że naszym pupilom coś dolega. Może być to najmniejsza błahostka, my i tak będziemy ją mocno przeżywać, szukając najlepszych rozwiązań, które przyniosą ulgę. Lepiej gdybyśmy mieli do czynienia jedynie z błahostkami. Niestety nawet niewinny kaszelek czy katarek mogą zwiastować poważniejszy problem, który spędzi nam sen z oczu. Tak często bywa w przypadku natarczywego kaszlu u psów, potocznie nazywanego kaszlem kenelowym.
Co kryje się za tym pojęciem?
Kaszel kenelowy, czyli Canine Infectious Respiratory Disease Complex (CIRDC) nazywany także zakaźnym zapaleniem tchawicy i oskrzeli, jest wysoce zakaźną infekcją dróg oddechowych, syndromem występującym u psów na całym świecie. Zespół ten charakteryzuje się ostrym napadowym kaszlem, częstym kichaniem i obfitym wypływem z nosa i oczu. Jest męczący zarówno dla chorujących zwierzaków jak i zmartwionych właścicieli.
Jak dochodzi do zachorowania?
Jak sama nazwa wskazuje, za zespół CIRDC odpowiadają różne czynniki zakaźne. Najczęściej są to:
wirus psiej grypy, canince influenza virus
wirus psiej paragrypy, canine parainfluenza virus
wirus nosówki, canine distemper virus
wirus opryszczki, canine herpesvirus
psi koronawirus, canine respiratory coronavirus
adenowirus typu 2, canine adenovirus type 2
Dodatkowo infekcja wirusowa może być wikłana wtórną infekcją bakteryjną, za którą odpowiadają:
Bordetella bronchiseptica
Streptococcus zooepidemicus
Mycoplasma spp
Najczęstszym miejscem, w którym może dojść do zarażenia jest duże zgrupowanie zwierząt, np. wystawa psów, schronisko, psi park, a nawet szpital weterynaryjny. Dzieje się tak, ponieważ patogeny mogą “przechodzić” z psa na psa drogą kropelkową przy bezpośrednim kontakcie lub poprzez styczność z zainfekowanymi powierzchniami, takimi jak posłanie, przyrządy groomerskie, zabawki, ludzkie dłonie. Wszystkie psy są podatne na zakażenie, jednak u szczeniąt i psów z obniżoną odpornością istnieje większe ryzyko wystąpienia powikłań bakteryjnych. Zwierzęta domowe, mające minimalny kontakt z innymi psami są mniej narażone na zachorowanie. Zatem głównym źródłem zakażenia są wcześniej zarażone psy, nie zawsze wykazujące objawy chorobowe.
Jakie symptomy towarzyszą zakażeniu?
Intensywność objawów zależy od nasilenia zakażenia, występowania dodatkowych infekcji oraz statusu immunologicznego zwierzęcia. Czas do wystąpienia objawów klinicznych wynosi zazwyczaj 2-10 dni po narażeniu na zakażenie.
Głównym objawem jest nic innego jak kaszel, silny, ostry, natarczywy, przypominający skrzeczenie gęsi. Rzadziej obserwuje się kichanie i wypływ z nozdrzy oraz ze spojówek. Czasem może wystąpić lekkie podwyższenie ciepłoty ciała. Niekiedy można zaobserwować odkrztuszanie lub “wymiotowanie” gęstą pienistą śliną. Objawy kliniczne zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu 7-10 dni przy łagodnym przebiegu choroby.
W skomplikowanych lub postępujących przypadkach może wystąpić gorączka, brak apetytu, zaburzenia oddychania, senność i śluzowo-ropna wydzielina z nosa lub oczu. Niewydolność oddechowa (np. duszność) będzie występować w przypadku zapalenia płuc.
Możliwy jest także subkliniczny przebieg choroby, który nie da widocznych objawów, ale będzie zagrożeniem dla innych piesków.
Jak zapobiegać?
Jak w przypadku każdej choroby - lepiej zapobiegać niż leczyć. Znając etiologię choroby, warto przestrzegać kilku zasad, aby nie narazić pupila na zarażenie.
Unikać tłumów, przeludnionych miejsc, które mogą powodować stres i obniżenie odporności u psa, a także narażać na kontakt z innymi zwierzętami o nieznanym statusie chorobowym,
W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ogniska choroby, należy udać się do lekarza weterynarii, w celu zbadania zwierzęcia,
Po rozpoznaniu zakażenia, należy przestrzegać zaleceń dotyczących kwarantanny.
Niestety nie ma dostępnej szczepionki, która da stuprocentową ochronę przed każdym z patogenów, powodujących kaszel kenelowy. Stosowanie pojedynczych preparatów może zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia poszczególnymi zarazkami, takimi jak wirus nosówki, wirus psiej parainfluenza, adenowirus, wirus opryszczki oraz Bordatella bronchiseptica.
W celu uzyskania więcej informacji dotyczących profilaktyki, schematów szczepień oraz leczenia, należy zwrócić się do lekarza weterynarii, który po ocenie statusu immunologicznego zwierzęcia, podejmie odpowiednie działania.
Bibliografia
A color Handbook Infectious Diseases of the dog and cat
J. Scott Weese and Michelle Evason
Chapter 1 - respiratory diseases
Canine infectious respiratory disease complex; kennel cough, infectious tracheobronchitis
BSAVA Manual of Canine and Feline Shelter Medicine: Principles of Health and Welfare in a Multi-animal Environment
Zobacz powiązane artykuły:
DLACZEGO PIES JEŹDZI TYŁKIEM PO PODŁODZE?
TABLETKI NA ROBAKI DLA PSA
pt., 07/01/2022 - 15:10
Porady
-
Świetne pomysły na samodzielnie wykonane zabawki dla psa! Idealne pod choinkę!
Co robić jeśli u naszego pupila zdiagnozowano padaczkę? Oto kilka wskazówek dla właścicieli.
Wizyta w gabinecie weterynaryjnym może być dla Twojego kota stresująca, oto 8 pomysłów jak możesz mu pomóc
Jaki wpływ na zdrowie i rehabilitację ludzi mają zwierzęta?
Przyczyny, skutki, leczenie i metody zapobiegania kamicy struwitowej u kotów
Produkty
Sonotix - normalizujący i przywracający równowagę preparat do czyszczenia uszu dla psów
Karma uzupełniająca do stosowania przy nadmiernym wypadaniu włosów, łamliwej, matowej i suchej sierści.
